De situatie in Tigray is helemaal omgedraaid. De voorlopige regering in Mekele heeft het hazepad gekozen en is gevlucht. Hierdoor heeft het Ethiopische leger, dat al zwaar ongemotiveerd was, zich terug getrokken. De Eritreeërs hadden hun ‘opdracht’ vervuld en zijn met alles wat niet te zwaar of te heet was terug de grens overgestoken. De TPLF heeft op 2 weken tijd 70% van het gebied terug heroverd. Abi heeft het aan de internationale pers verkocht alsof het een humanitaire terugtrekking was om hulp toe te laten maar in toespraken heeft hij het over ‘uithongeren’ en ‘de kanker van Ethiopië’! Ondertussen blijft het gebied hermetisch afgesloten van de wereld. Geen internet, geen telefoon, geen post. Er zou wel terug elektriciteit zijn. Hulpkonvooien raken slechts sporadisch Tigray binnen. Te laat, te weinig.
Het grootste probleem is het voedsel. Humera, het vruchtbare deel van Tigray, blijft onder controle van Amhaarse milities die in tegenstelling tot het reguliere leger, wel gemotiveerd zijn om ‘hun’ gebied onder controle te houden en op historische gronden te claimen. De 2 miljoen mensen die het gebied moesten ontvluchten zitten zonder enige hulp in het resterende deel van Tigray waar de honger ook al op de loer lag. De voorraad raakt op, maar de wereld kijkt naar Afghanistan, Haïti…..
Onderzoekers van de universiteit van Gent hebben satellietbeelden vergeleken van de voorbije periode en komen tot de vaststelling dat vele gronden in Tigray er braak bij liggen. Normaal is maart de maand waarin de werkzaamheden beginnen voor de oogst in augustus-september maar nu blijkt dat er nog maar sinds juli, wanneer de TPLF het gebied terug onder controle kreeg, een klein deel van de grond bewerkt is. Tijdens de bezetting was het veel te gevaarlijk om op het land te werken. Boeren werden vermoord en jongens ingelijfd in het leger. Nu de vijand verdwenen is blijkt dat veel landbouwgereedschap verdwenen of vernield is. De ossen die zo belangrijk zijn om de ploegen te trekken zijn in de maag van de bezetter verdwenen. Er is dus veel wil maar geen kunnen!! (www.theconversation.com)
Hoe men er in slaagt om het gebied 100% af te sluiten van de buitenwereld zodat er geen zak teff, geen birr en geen woord van steun tot in Tigray geraakt, is mij een raadsel. Geen internet is geen RIA, Western Union, MoneyTransfer… Geen geld is geen voedsel, geen voedsel is de langzame hongerdood. Anoniem en nutteloos.
Verhalen en onderzoeken lekken wel stilletjes aan uit. Onderzoekers van Amnesty International kregen meerdere bevestigde getuigenissen van seksueel geweld dat als wapen gebruikt werd om de bevolking te demotiveren en te kwetsen. Een langzame genocide door jonge vrouwen te verminken zodat ze geen kinderen meer zouden baren.
Ondertussen wachten wij af. Enkel met Milen, die op tijd in Addis Abeba geraakte, hebben we contact. Zij heeft daarentegen met niemand van haar familie of kennissen contact. Ze rekende uit hoelang hun voedselvoorraad nog reikt. Probeer je haar situatie eventjes in te beelden met je ouders, je kinderen, je beste vrienden….
Het is 2 voor 12. Het verdriet en de wanhoop klinkt door in haar berichtjes. Ook de angst om in Addis opgepakt te worden. Ze heeft ook vrienden met kleine kindjes in Lalibella wonen. De TPLF is tot daar opgerukt! Dad…I don’t want them to see what I saw!
PROJECT AXUM 